Το τοπίο διαμορφώνει την ανθρώπινη δράση και δημιουργία
«Ανέμελες» σκέψεις μιας ιστορικού
Είναι κάποιες μέρες του καλοκαιριού που λες «δεν θα κάνω τίποτα» κι όμως το μυαλό δουλεύει... και στο τέλος αυτών των ημερών παρατηρείς ότι τελικά κάτι έκανες... κάτι σκέφτηκες, κάτι συνειδητοποίησες, κάτι ξεκαθάρισες μέσα σου... Έτσι και την τελευταία ημέρα του φετινού Αυγούστου.
Το ζήτημα που εκ των υστέρων συνειδητοποίησα ότι με απασχολούσε ήταν η σχέση των ανθρώπων με το εξωτερικό τους (=εκτός του σώματός τους) περιβάλλον. Μετά από μια συζήτηση-διαμάχη για την αξία της μεσογειακής διατροφής , με εμένα να υπερασπίζομαι το «φυσικό», χωρίς συντηρητικά προϊόν (ουτοπία στην εποχή μας, αλλά λέμε τώρα...), να’ μαι να βλέπω μια διαφήμιση-ενημέρωση από το Le Figaro για ένα αφιέρωμα στην Eνέργεια των Eποχών.Πώς, δηλαδή, θα ξανασυνδεθούμε με τον κύκλο της αλλαγής που φέρνει ο ημερολογιακός χρόνος καθώς κυλά.